Doorgaan naar hoofdcontent

2-Hexanol

Een beroepsmatige blootstelling aan n-hexaan kan worden geëvalueerd door het meten van 2-hexanol in de urine. Dit is een metaboliet (= afbraakproduct) van n-hexaan.
n-Hexaan (C6H14) is een kleurloze, zeer vluchtige, vloeibare alifatische koolwaterstof met een kenmerkende geur. Het wordt voornamelijk toegepast als oplosmiddel, in het bijzonder in lijmen.

Gezondheidseffecten1. Locale effectenn-Hexaan veroorzaakt irritatie van de huid, ogen en luchtwegen.

2. Systemische effecten
2.1. Narcotisch syndroom
Klinisch beeld: Hoofdpijn, duizeligheid, misselijkheid, slaperigheid, spierzwakte, verwardheid, bewustzijnsverlies, soms coma.

2.2. Perifere polyneuropathieKlinisch beeld: Een gemengd sensibel-motorische distale neuropathie, voornamelijk in de benen: distale paraesthesieën, sensibele stoornissen (tastzin, vibratiezin e.d.), pijnlijke krampen; spierzwakte, spieratrofie, parese van de ledematen, verlammingen. In ernstige gevallen quadriplegie en verlamming van de ademhalingsspieren.

2.3. Chronische toxische encefalopathie (CTE/OPS)Chronische Toxische Encephalopathie (CTE) of Organisch PsychoSyndroom (OPS) is een aantasting van het centrale zenuwstelsel, leidend tot geheugenverlies, persoonlijkheidsveranderingen, vermoeidheidsverschijnselen. Ook leidt die blootstelling tot aantasting van vitale organen, zoals hart, blaas en nieren.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Beroepsrisico's voor kappers zwaar onderschat, blijkt uit nieuw Europees onderzoek

Onderzoeksproject richtte zich op implementatie van Europese kaderovereenkomst over gezondheid en veiligheid in kapperssector. Meer dan een op de drie kappers in Europa heeft eczeem en kappers worden dagelijks blootgesteld aan gevaarlijke chemicaliën die kunnen leiden tot huid- en ademhalingsproblemen en andere nadelige gezondheidseffecten. Een onderzoeksproject gericht op de gezondheid en veiligheid van kappers is afgerond. Het project richtte zich op de implementatie van de Europese kaderovereenkomst over beroepsgezondheid en veiligheid in de kapperssector. Kappers hebben veelvuldig contact met gevaarlijke chemicaliën, wat gezondheidsrisico's met zich meebrengt zoals huidschade, ademhalingsproblemen en kanker. Het onderzoek toonde aan dat meer dan een op de drie kappers in Europa eczeem heeft. Daarnaast worden kappers dagelijks blootgesteld aan een breed scala aan haarcosmetische producten en gevaarlijke kapselchemicaliën, wat kan leiden tot huid- en ademhalingsproblemen en ander...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...