Doorgaan naar hoofdcontent

Bedrijfsartsen en het vermoeden van een autismespectrumstoornis: een complexe uitdaging

Een autismespectrumstoornis (ASS) is een vaak ongediagnosticeerde aandoening die kan bijdragen aan verzuim bij werknemers. Dit artikel verkent hoe Nederlandse bedrijfsartsen omgaan met een vermoeden van ASS en hoe zij hierin ondersteund kunnen worden om betere zorg te bieden. De bevindingen van dit onderzoek zijn ook relevant voor Belgische arbeidsartsen, gezien de overeenkomsten in hun rol en de gedeelde uitdagingen binnen de Benelux-regio.

Wat is ASS?

ASS is een neurobiologische ontwikkelingsstoornis die invloed heeft op sociale interactie, communicatie en flexibiliteit in denken en handelen. De kenmerken en ernst ervan kunnen sterk variëren per individu. Op de werkvloer kan ASS leiden tot uitdagingen zoals moeite met communicatie binnen teams, over- of onderprikkeling door werkomstandigheden, en problemen met het inschatten van sociale verwachtingen. Deze uitdagingen kunnen bijdragen aan verhoogd verzuim en een verminderde werktevredenheid, zowel voor de werknemer als de werkgever.


De impact van een vermoeden op ASS

Uit onderzoek blijkt dat bedrijfsartsen regelmatig werknemers tegenkomen waarbij een vermoeden van ASS bestaat, maar dit zelden expliciet bespreken. Dit komt voort uit uiteenlopende factoren, zoals de ervaren noodzaak om het vermoeden bespreekbaar te maken, gebrek aan kennis, en het stigma rond ASS.


Bespreekbaarheid: wel of niet?

Het merendeel van de geïnterviewde Nederlandse bedrijfsartsen gaf aan een vermoeden op ASS niet expliciet te bespreken, tenzij de situatie dit vereist, zoals bij stagnatie in re-integratie. Sommigen kozen voor indirecte benaderingen, zoals het adviseren van werkgevers over aanpassingen. Anderen achtten expliciete bespreking noodzakelijk om passende hulp te organiseren.

Een belangrijke barrière is handelingsverlegenheid, vaak veroorzaakt door onzekerheid over diagnostiek of de impact van het benoemen van ASS. Zo vrezen bedrijfsartsen dat een diagnose negatieve emoties kan oproepen, zoals angst of somberheid, bij de werknemer.


Kennis en ervaring als sleutel

Gebrek aan kennis over ASS wordt vaak genoemd als reden voor handelingsverlegenheid. Terwijl sommige bedrijfsartsen baat hadden bij nascholing, benadrukten anderen dat praktische ervaring essentieel blijft. Bedrijfsartsen die meer kennis en positieve ervaringen hebben opgedaan, voelen zich doorgaans zekerder in hun handelen.


De rol van multidisciplinaire samenwerking

Samenwerking met huisartsen en psychologen speelt een belangrijke rol in de begeleiding van werknemers met een vermoeden op ASS. Wachttijden in de geestelijke gezondheidszorg en beperkte toegang tot specialistische hulp belemmeren vaak een vlotte doorverwijzing. Bedrijfsartsen geven aan dat intensievere samenwerking met curatieve partners hen zou helpen om sneller en effectiever te handelen. Ook voor Belgische arbeidsartsen geldt dat een versterkte samenwerking met de curatieve sector de zorg voor werknemers met ASS kan verbeteren.


Aanbevelingen

  1. Vergroten van kennis: Bied gerichte nascholing aan over ASS en neurodiversiteit, met aandacht voor diagnostiek, communicatie en doorverwijzing.
  2. Verbeteren van samenwerking: Creëer structuren die intercollegiaal overleg vergemakkelijken. Dit kan wachttijden verkorten en de consistentie van de zorg verhogen.
  3. Bewustwording rond stigma: Werk aan het verminderen van het stigma rond ASS binnen en buiten de werkcontext, zodat zowel werknemers als werkgevers openstaan voor passende interventies.


Conclusie

Bedrijfsartsen - en arbeidsartsen - kunnen een belangrijke rol spelen in het herkennen en begeleiden van werknemers met een (vermoeden van) ASS. Om deze rol optimaal te vervullen, zijn meer kennis, praktische ondersteuning en een sterkere multidisciplinaire samenwerking essentieel. Door deze punten te versterken, kunnen artsen bijdragen aan het welzijn en de inclusie van neurodivergente werknemers.


Bron

TBV - Niels Claassen - Een vermoeden op een autismespectrumstoornis (pdf)

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...

Beroepsrisico's voor kappers zwaar onderschat, blijkt uit nieuw Europees onderzoek

Onderzoeksproject richtte zich op implementatie van Europese kaderovereenkomst over gezondheid en veiligheid in kapperssector. Meer dan een op de drie kappers in Europa heeft eczeem en kappers worden dagelijks blootgesteld aan gevaarlijke chemicaliën die kunnen leiden tot huid- en ademhalingsproblemen en andere nadelige gezondheidseffecten. Een onderzoeksproject gericht op de gezondheid en veiligheid van kappers is afgerond. Het project richtte zich op de implementatie van de Europese kaderovereenkomst over beroepsgezondheid en veiligheid in de kapperssector. Kappers hebben veelvuldig contact met gevaarlijke chemicaliën, wat gezondheidsrisico's met zich meebrengt zoals huidschade, ademhalingsproblemen en kanker. Het onderzoek toonde aan dat meer dan een op de drie kappers in Europa eczeem heeft. Daarnaast worden kappers dagelijks blootgesteld aan een breed scala aan haarcosmetische producten en gevaarlijke kapselchemicaliën, wat kan leiden tot huid- en ademhalingsproblemen en ander...