Doorgaan naar hoofdcontent

Leef naar je waarden: Goede voornemens die werken

Het nieuwe jaar is begonnen, en zoals velen van jullie stel ik ook elk jaar een aantal concrete doelstellingen op. Denk hierbij aan uitdagingen zoals 100 boeken lezen, 1000 dingen opschrijven waar ik dankbaar voor ben, of 250 artikels schrijven. Deze doelen zijn geen harde verplichtingen, maar dienen eerder als leidraad om te leven naar mijn kernwaarden.


Kernwaarden als kompas

Kernwaarden zijn de principes en overtuigingen die voor jou het belangrijkst zijn in het leven. Ze vormen de basis van wie je bent, wat je belangrijk vindt, en hoe je je keuzes maakt. Denk aan waarden zoals zorgzaamheid, eerlijkheid, groei, vrijheid, creativiteit of gezondheid.

Door hieraan concrete doelen te stellen, zorg ik ervoor dat deze waarden niet vaag blijven, maar een plek krijgen in mijn dagelijkse leven. Het opschrijven van 1000 dingen waar ik dankbaar voor ben, houdt me bewust van de kleine en grote momenten die het leven waardevol maken. Het lezen van 100 boeken helpt me groeien en houdt mijn nieuwsgierigheid levend. Het schrijven van 250 artikels daagt me uit om mijn kennis te delen en anderen te ondersteunen.

Flexibiliteit boven alles

Belangrijk om te benadrukken: deze doelen zijn flexibel. Ik heb het gevoel dat ik dat tot dusver te weinig duidelijk heb gemaakt. Voor mij draait het niet om het perfect afvinken van een lijst, maar om de intentie erachter. Zo had ik tijdens mijn reflectie in december 2023 het plan opgevat om in 2024 366 artikels te schrijven – een haalbare uitdaging, aangezien ik het jaar ervoor op 420 uitkwam. Maar zoals het gezegde luidt: "De mens maakt plannen, en God lacht." Kort na het maken van mijn voornemens deden zich enkele privéontwikkelingen voor, waar ik hier verder niet op in zal gaan. Hierdoor heb ik mijn doelen al snel aangepast en besloot ik te mikken op 250 artikels. Uiteindelijk werden het er 273.

Dat zijn er minder dan mijn oorspronkelijke plan, maar dat is helemaal prima. Wat voor mij telt, is dat ik heb geleefd naar mijn kernwaarden en bewust acties heb ondernomen om die te verwezenlijken.

Leef ook naar jouw waarden

Mijn aanpak kan voor iedereen werken. Het begint met een eenvoudige vraag: wat zijn jouw kernwaarden? Misschien hecht je veel belang aan zorgzaamheid, creativiteit, gezondheid of groei. Wat het ook is, maak het concreet. Stel jezelf vragen zoals:

  • Hoe kan ik deze waarde een grotere rol laten spelen in mijn leven?
  • Welke acties kan ik ondernemen die hieraan bijdragen?
  • Hoe kan ik mijn voortgang bijhouden, zodat het een gewoonte wordt?

Evalueer je doelen regelmatig en pas ze aan als dat nodig is. Het belangrijkste is niet de perfectie, maar de richting. Wanneer je leeft naar je waarden, maak je elke dag keuzes die betekenisvol zijn.

Maak het automatisme

Tot slot: herhaling maakt alles makkelijker. Wanneer je consequent werkt aan kleine acties die jouw kernwaarden reflecteren, worden ze uiteindelijk een automatisme. Je hoeft er dan minder over na te denken; het wordt een tweede natuur. Dat is de kracht van bewust leven naar je waarden.


Ik wens je een jaar vol betekenis en groei. Stel doelen die je helpen te leven naar wat je belangrijk vindt. Niet omdat je moet, maar omdat je wilt. Maak van 2025 een jaar waarin je trots bent op de weg die je bewandelt!

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...