Doorgaan naar hoofdcontent

Beroepsziekte 1.605.03 - Ruglijden

Een collega vroeg wat info over ruglijden, in het bijzonder over de aanvraag tot beroepsziekte via het lijstsysteem (onder het nummer 1.605.03). Het is nog niet zo lang dat een terugbetaling voor de beroepsziekte van ruglijden via het lijstsysteem aan te vragen is. En het is en blijft een hekel punt. De criteria voor het aanvragen zijn streng. Wanneer het ruglijden veroorzaakt is door een slijtage bvb., dient hiervan duidelijk bewijs zijn vóór de leeftijd van 41 jaar. Een foto hierna genomen, en je mag het vergeten. Moet dan iedereen maar een RX van de rug laten nemen voordat ze 41 jaar worden? Dat is ook wat vergaand - trouwens, hoeveel gaan op die leeftijd al een vermindering van een derde van hun discushoogte hebben aan die leeftijd?
Een radiculair syndroom moet dan nog eens bewezen worden aan de hand van een EMG-onderzoek en geleidingssnelheden, terwijl dit syndroom in se een klinische diagnose is. Ik begrijp natuurlijk dat een klinisch beeld te vervalsen is (je moet al goed op de hoogte zijn, er zijn enkele controletests mogelijk, maar toch), en dat men een duidelijk objectiveerbaar bewijs wil hebben, maar zulk een aandoening diagnostiseert men klinisch, niet technisch.
Toch is het een stap vooruit. Het staat op het lijstsysteem. Dat is al iets.

---
Alle beroepen waarbij er kan aangetoond worden dat er sprake is van significant tillen van zware lasten komen in principe in aanmerking.

Er moet alleszins sprake zijn van een geobjectiveerd mono- of polyradiculair syndroom in de vorm van ischias, cauda-equinasyndroom of lumbaal spinale-stenose-syndroom.
Indien de aanvraag berust op een voortijdige degeneratieve spondylose-spondylartrose moet de aanvrager röntgenfoto’s ter beschikking stellen (ev. op CD-rom) die de voortijdige aantasting aantonen. Onder voortijdig verstaat men tot en met de leeftijd van 40 jaar. De ernst van de artrose moet overeenstemmen met een significante vermindering van de discushoogte met ten minste één derde.
Indien de aanvraag berust op een degeneratieve discushernia moet het radiculair syndroom zich voordoen tijdens de blootsteling aan het beroepsrisico of uiterlijk één jaar na het beëindigen ervan. Er wordt aangenomen dat een discushernia degeneratief is als zij niet het gevolg is van een acuut trauma.

Bij een aanvraag dienen de volgende documenten toegevoegd te worden:
  1. een medisch verslag dat de voorgeschiedenis van de ziekte, de klachten en de klinische tekens vermeldt
  2. een EMG-onderzoek en geleidingssnelheden met betrekking tot de aandoening (kopie van de tracés, van de waarden en van het protocol) in geval van een radiculair syndroom
  3. beelden van CT-scan of van MRI van de betrokken lumbale streek, op CD-rom

Uitgebreide info hieromtrent (met ook de specifieke blootstellingscriteria) is te vinden in het pdf-document dat je via de volgende link kunt downloaden.
Dr. Edelhart Y. Kempeneers

Preventieadvieseur - Arbeidsgeneesheer

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels