Doorgaan naar hoofdcontent

Calciumhydroxide in water


Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH)2) in water.
Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water.
“0,17 gram per 100 ml water”.
Bron: Chemiekaarten 19e editie 2004.
“Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l”
In water valt Ca(OH)2 uiteen in Ca2+- en OH--ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3.
“pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)”
Bron: Intox.org
Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8.
“pH (saturated solution): 12.4”
“pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l”
Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide.
“Calcium hydroxide penetrates the skin slowly, extent of damage depends on the duration of contact.”
“May cause severe burns and blistering, depending on duration of contact.”
“May cause severe burns and blistering, depending on duration of contact.”
Naarmate de concentratie toeneemt – en bijgevolg de pH meer basisch wordt – zullen de effecten meer uitgesproken zijn.
“There are two types of caustics:
* acids
* alkalis (also known as bases)
The "pH" measures a product's acidity or alkalinity based on a scale from 1 to 13. A pH of 1 to 2 indicates a strong acid; a pH of 12-13 indicates a strong base; a pH of 7 indicates a neutral product — neither acid nor base — like water.
The stronger an acid or base, the more capable it is of causing severe burns upon contact. The likelihood of your child getting serious burns depends on the pH, the amount of the product involved in an exposure and the duration of her contact with the product.”
Bron: Chop.edu
Er zijn voor calciumhydroxide geen nadelige gevolgen op lange termijn gekend.
“No chronic (long-term) health effects are known at this time.”

Dr. Edelhart Y.Kempeneers

Preventieadviseur - Arbeidsgeneesheer

Encare Prevent

Populaire posts van deze blog

Jicht en jus (d'orange)

Recent heb ik gelezen dat softdrinks een jichtopstoot kunnen veroorzaken! Drinken van twee gesuikerde softdrinks per dag zou de kans op een jichtopstoot met 85% doen stijgen. Het vruchtsuiker (fructose) is verantwoordelijk voor dit verhoogd risico, dieetdranken geven geen probleem. Ook andere producten die fructose bevatten (fruitsappen, appels en sinaasappels) geven een verhoogde kans op jicht!? Kijk, dat is dus nieuw voor mij. In alle overzichtslijstjes voor jichtlijders vind je net terug dat je fruit naar believen mag nuttigen. Snoepjes die fructose bevatten moet je dan weer vermijden. Ja, het wordt soms verwarrend. Jicht is een reumatische aandoening. Ze is al heel lang geleden beschreven.  De Griekse geneesheer Hippocrates had het er 25 eeuwen geleden al over. Men dacht wel altijd dat jicht een gevolg was van een overdaad aan alcohol en rijkelijke maaltijden. De jichtlijder kreeg alle schuld voor zijn ziekte in de schoenen geschoven. Maar het is een te hoog urinezuurgehal

Cyanide

En nog eens een strikt arbeidsgeneeskundig blogartikel. Een van de aan mij toegewezen bedrijven heeft informatie gevraagd over cyanides. Redelijk gespecialiseerde informatie wellicht, maar relevant voor bedrijven die met blauwzuur werken. En om collega's arbeidsgeneesheren en preventieadviseurs het opzoekwerk te besparen, maak ik de tekst ook maar publiek. --- CYANIDE 1. Fysische en chemische eigenschappen HCN Heerlijk verfrissend... eh, ruik ik amandelen? HCN is een kleurloze vloeistof of kleurloos gas met de karakteristieke geur van bittere amandelen. HCN gas en vloeistof zijn mengbaar met water en oplosbaar in ethanol en ether. Het kook- en smeltpunt van HCN zijn respectievelijk 25,70°C en -13,24°C. HCN wordt gebruikt als ontsmettings- of desinfectiemiddel, of in chemische syntheses. NaCN en KCN De zouten NaCN en KCN zijn witte, kristallijne vaste stoffen met een lichte amandelgeur. Het smeltpunt van NaCN is 560°C en van KCN 620-635°C. KCN is goed oplosbaar i

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels