Doorgaan naar hoofdcontent

Legionella hoeft niet altijd te worden bestreden

De maatregelen die genomen moesten worden i.k.v. Legionella, was voornamelijk een politieke beslissing. De wetgeving was veel te streng, veel te duur, en is bijgevolg nadien ook terug getemperd. Ondertussen had een van de bedrijven waar ik kwam wel al de moeite getroost om conform de wetgeving te zijn, en had in dure, nieuwe installaties geïnvesteerd. Echt verloren geld is het natuurlijk niet, maar het had op een andere manier aangepakt mogen worden.

---
(Novum) - De bestrijding van legionella kan veel goedkoper. Sinds kort kan snel worden bekeken of het bij een legionellabesmetting om een gevaarlijke variant gaat. Omdat dat bij minder dan twintig procent van de legionellahaarden het geval is, hoeft niet altijd te worden ingegrepen. Dat zeggen onderzoekers van Kiwa Water Research. De onderzoekers bestuderen de legionellabacterie in opdracht van het ministerie van Vrom.

De legionellabacterie kent tientallen varianten. Vooral een besmetting met legionella pneumophila kan tot de veteranenziekte leiden. "Negentig procent van de mensen die veteranenziekte heeft, is besmet met deze variant. De overige tien procent is besmet door een andere variant van de legionellabacterie", zegt Kiwa-medewerker Frank Oesterholt.

De gevaarlijkste variant kan nu door een nieuwe opkweekmethode snel worden herkend. "We denken dat we over een tijd alle gevaarlijke varianten kunnen aantonen", zegt Oesterholt. "Als er dan sprake is van een legionellabesmetting, maar er zijn geen gevaarlijke varianten aanwezig, zou je kunnen besluiten niets te doen."

Het aanpakken van een legionellahaard zoals dat tot nu toe gaat, is volgens de onderzoeker geen weggegooid geld. "Als je ergens een ongevaarlijke legionellahaard aantreft, kan een gevaarlijke variant daar misschien makkelijker de kop opsteken."

De gevaarlijke variant kon al eerder worden aangetoond. "Maar het duurde langer voordat de uitslag bekend was", zegt Oesterholt. "Tegen de tijd dat die er was, waren al maatregelen tegen de legionellahaard genomen. De gegevens werden wel gebruikt door de GGD, die wist dan hoe groot de kans op een besmetting was."

Sinds 2000 gelden strenge regels voor de bestrijding van legionella. Een jaar daarvoor kwamen meer dan dertig bezoekers om na een legionella-uitbraak op de Westfriese Flora in het Noord-Hollandse Bovenkarspel. Tweehonderd bezoekers werden ziek.

Toenmalig minister van Vrom Jan Pronk besloot naar aanleiding van de uitbraak dat alle gebouwen met een waterleiding twee keer per jaar op legionella moesten worden gecontroleerd. Woonhuizen vielen niet onder de regeling. Na twee jaar hoefden alleen de gebouwen met meer kans op een besmetting nog op controle. Dan gaat het bijvoorbeeld om ziekenhuizen, asielzoekerscentra, hotels en zorgcentra.

Het aantal meldingen van veteranenziekte ligt volgens Oesterholt ieder jaar rond de 250. Maar vorig jaar ging het om 446 meldingen. "Dat zou kunnen komen door de legionellabesmetting bij een koeltoren in Amsterdam", zegt Oesterholt. "Dan letten artsen daar beter op en zo kunnen meer meldingen binnenkomen."

Vorig jaar juli kwamen twee mensen om het leven na een legionella-uitbraak rond het Post CS-gebouw in Amsterdam. Dertig mensen werden ziek. Na de uitbraak werd geconstateerd dat de koeltoren naast het gebouw de bron was van de besmettingen.

Besmetting met de legionellabacterie ontstaat door het inademen van kleine druppeltjes water waarin de bacterie zich bevindt. Het vernevelen van besmet water kan gebeuren door fonteinen, douches of koeltorens. De meeste mensen worden niet ziek na blootstelling aan de bacterie. Vooral ouderen, zware rokers en mensen met longaandoeningen lopen het risico ziek te worden. De veteranenziekte is goed te behandelen, maar een besmetting met de bacterie kan met hoge koorts en longontsteking gepaard gaan en in bepaalde gevallen dodelijk zijn.


Bron: Trouw. 22 maart 2007.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd risico, en begin

Calciumhydroxide in water

Kalkwater of kalkmelk is een oplossing van calciumhydroxide (Ca(OH) 2 ) in water. Calciumhydroxide is weinig oplosbaar in water. “0,17 gram per 100 ml water”. Bron: Chemiekaarten 19 e editie 2004. “Licht oplosbaar in water van 20°C : 1,65 g/l” Bron: Carmeuse.nl In water valt Ca(OH) 2 uiteen in Ca 2+ - en OH - -ionen. Hierdoor ontstaat een basische oplossing. De pH van een oplossing van 0,01% is 11,3. “pH: 11.3 (0.01% at 25 deg C); 12.5 to 12.7 (saturated solution (0.18 g/100 mL) at 25 deg C)” Bron: Intox.org Bij een gesatureerde oplossing (= maximum oplosbare hoeveelheid) bedraagt de pH 12,4 tot 12,8. “pH (saturated solution): 12.4” Bron: Sultanchemists.com “pH: 12,5-12,8 bij een concentratie van 1.070 mg/l” Bron: Carmeuse.nl Bij een langere blootstelling aan calciumhydroxide zullen de huidletsels meer uitgesproken zijn. Dit staat ook als dusdanig vermeld op veiligheidsfiches over calciumhydroxide. “Calcium hydroxide penetrates the ski

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels