Doorgaan naar hoofdcontent

Legionella hoeft niet altijd te worden bestreden

De maatregelen die genomen moesten worden i.k.v. Legionella, was voornamelijk een politieke beslissing. De wetgeving was veel te streng, veel te duur, en is bijgevolg nadien ook terug getemperd. Ondertussen had een van de bedrijven waar ik kwam wel al de moeite getroost om conform de wetgeving te zijn, en had in dure, nieuwe installaties geïnvesteerd. Echt verloren geld is het natuurlijk niet, maar het had op een andere manier aangepakt mogen worden.

---
(Novum) - De bestrijding van legionella kan veel goedkoper. Sinds kort kan snel worden bekeken of het bij een legionellabesmetting om een gevaarlijke variant gaat. Omdat dat bij minder dan twintig procent van de legionellahaarden het geval is, hoeft niet altijd te worden ingegrepen. Dat zeggen onderzoekers van Kiwa Water Research. De onderzoekers bestuderen de legionellabacterie in opdracht van het ministerie van Vrom.

De legionellabacterie kent tientallen varianten. Vooral een besmetting met legionella pneumophila kan tot de veteranenziekte leiden. "Negentig procent van de mensen die veteranenziekte heeft, is besmet met deze variant. De overige tien procent is besmet door een andere variant van de legionellabacterie", zegt Kiwa-medewerker Frank Oesterholt.

De gevaarlijkste variant kan nu door een nieuwe opkweekmethode snel worden herkend. "We denken dat we over een tijd alle gevaarlijke varianten kunnen aantonen", zegt Oesterholt. "Als er dan sprake is van een legionellabesmetting, maar er zijn geen gevaarlijke varianten aanwezig, zou je kunnen besluiten niets te doen."

Het aanpakken van een legionellahaard zoals dat tot nu toe gaat, is volgens de onderzoeker geen weggegooid geld. "Als je ergens een ongevaarlijke legionellahaard aantreft, kan een gevaarlijke variant daar misschien makkelijker de kop opsteken."

De gevaarlijke variant kon al eerder worden aangetoond. "Maar het duurde langer voordat de uitslag bekend was", zegt Oesterholt. "Tegen de tijd dat die er was, waren al maatregelen tegen de legionellahaard genomen. De gegevens werden wel gebruikt door de GGD, die wist dan hoe groot de kans op een besmetting was."

Sinds 2000 gelden strenge regels voor de bestrijding van legionella. Een jaar daarvoor kwamen meer dan dertig bezoekers om na een legionella-uitbraak op de Westfriese Flora in het Noord-Hollandse Bovenkarspel. Tweehonderd bezoekers werden ziek.

Toenmalig minister van Vrom Jan Pronk besloot naar aanleiding van de uitbraak dat alle gebouwen met een waterleiding twee keer per jaar op legionella moesten worden gecontroleerd. Woonhuizen vielen niet onder de regeling. Na twee jaar hoefden alleen de gebouwen met meer kans op een besmetting nog op controle. Dan gaat het bijvoorbeeld om ziekenhuizen, asielzoekerscentra, hotels en zorgcentra.

Het aantal meldingen van veteranenziekte ligt volgens Oesterholt ieder jaar rond de 250. Maar vorig jaar ging het om 446 meldingen. "Dat zou kunnen komen door de legionellabesmetting bij een koeltoren in Amsterdam", zegt Oesterholt. "Dan letten artsen daar beter op en zo kunnen meer meldingen binnenkomen."

Vorig jaar juli kwamen twee mensen om het leven na een legionella-uitbraak rond het Post CS-gebouw in Amsterdam. Dertig mensen werden ziek. Na de uitbraak werd geconstateerd dat de koeltoren naast het gebouw de bron was van de besmettingen.

Besmetting met de legionellabacterie ontstaat door het inademen van kleine druppeltjes water waarin de bacterie zich bevindt. Het vernevelen van besmet water kan gebeuren door fonteinen, douches of koeltorens. De meeste mensen worden niet ziek na blootstelling aan de bacterie. Vooral ouderen, zware rokers en mensen met longaandoeningen lopen het risico ziek te worden. De veteranenziekte is goed te behandelen, maar een besmetting met de bacterie kan met hoge koorts en longontsteking gepaard gaan en in bepaalde gevallen dodelijk zijn.


Bron: Trouw. 22 maart 2007.

Populaire posts van deze blog

Nieuwe publicatie: Verzameling van de rechtspraak over psychosociale risico's op het werk (2016-2023)

In een gezamenlijke inspanning hebben de Algemene Directie Humanisering van de Arbeid van de FOD Werkgelegenheid en academici een uitgebreide verzameling samengesteld van rechtspraak gerelateerd aan psychosociale risico's op het werk. Dit document, dat de periode van 2016 tot 2023 beslaat, biedt inzicht in hoe rechtbanken omgaan met de gewijzigde wetgeving sinds 2014 over deze materie. Het is bedoeld om preventieadviseurs en anderen die met deze problematiek te maken hebben, direct naar relevante casussen en thema’s te leiden. Afbeelding: Studievoormiddag van de FOD Werkgelegenheid. Bron: Youtube. De toenemende relevantie van psychosociale risico's Met een historisch hoog aantal langdurig afwezige werknemers in België, onderstrepen psychosociale risico's op het werk – zoals stress, burn-out, en pesterijen – de noodzaak voor een effectieve aanpak en preventie. De wet van 4 augustus 1996, die werknemersbescherming biedt, en de significante wijzigingen in de wetgeving si

Controles op veiligheid van opblaasbare attracties

Opblaasbare attracties zoals springkastelen zijn een populaire aanvulling op ( bedrijfs )evenementen, maar recente incidenten en controles hebben veiligheidsproblemen aan het licht gebracht. Deze zorgen hebben geleid tot een aankondiging door de FOD Economie om toekomstige evenementen strenger te gaan controleren.   Veiligheidsrichtlijnen en regelgeving Aanbieders van opblaasbare structuren, zoals springkastelen en obstakelparcours, moeten de veiligheid van hun diensten garanderen. Dit houdt in dat zij zich moeten houden aan specifieke regelgeving, waaronder het Koninklijk Besluit betreffende de uitbating van speelterreinen en het Koninklijk Besluit voor de organisatie van actieve ontspanningsevenementen. Deze wetten stellen duidelijke eisen aan de veiligheid en het toezicht op deze attracties.   Veelvoorkomende veiligheidsproblemen Enkele van de meest zorgwekkende bevindingen door de FOD Economie omvatten: Onvoldoende schokdemping: Een geschikte schokdempende ondergr

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels