Doorgaan naar hoofdcontent

Cardiovasculaire risicofactoren: Gebrek aan lichaamsbeweging

Zittend leven is een heuse plaag van deze tijd. Gebrek aan lichaamsbeweging is daardoor uitgegroeid tot een uitermate wijdverbreide risicofactor.

Zonder onderscheid te maken qua leeftijd houdt gemiddeld één Belg op drie er een zittende levenswijze op na.

Waarom is lichaamsbeweging nodig?
De voornaamste reden is doodeenvoudig dat lichaamsbeweging en de inspanning die daarvoor nodig is bijdraagt tot een goed gevoel en tot een beter zelfbeeld. Maar dat is niet alles! Naast het gevoel van een betere lichamelijke en geestelijke conditie helpt beweging ons lichaam gezonder te blijven en vermindert ze het gevaar voor hart- of hersenaandoeningen. Daar is niets geheimzinnigs aan: regelmatige lichaamsbeweging heeft een gunstige invloed op de meeste risicofactoren voor hart en bloedvaten en meer bepaald op hoge bloeddruk, zwaarlijvigheid en afwijkingen i.v.m. vetten in het bloed. En nog is het daarmee niet gedaan! Los van de andere risicofactoren hebben mensen met een zittend leven sowieso al een cardiovasculair risico dat twee keer zo hoog is als bij actieve mensen. Hieruit mag blijken dat lichaamsbeweging op zich een beschermend effect heeft voor het hart.

Wat u kunt doen
Met alle soorten lichaamsbeweging kan men het cardiovasculaire risico te lijf gaan – er is dus keuze te over. Maar voor men gaat denken aan sport of aanverwante activiteiten moet men simpelweg beweging inbouwen in allerlei dagdagelijkse situaties: de trap nemen i.p.v. de lift, de wagen laten staan en te voet gaan, geen tv of gameboy in de vrije tijd maar buitenactiviteiten,… Al die bezigheden zetten uw hart aan het werk en daar vaart het wel bij.

Stevig wandelen geniet terecht een goede reputatie voor het hart en is tegelijk een van de makkelijkste vormen van beweging. Er zijn geen specifieke vaardigheden voor nodig en ook geen speciale uitrusting; correct schoeisel en aangepaste kleding die makkelijk zit volstaan. Maar hoe eenvoudig ook, wandelen is even weldadig als krachtiger maar vaak ook gevaarlijker activiteiten.

Elke dag een half uur stevig doorstappen maar zonder buiten adem te raken, dat is de ideale aanbeveling voor iedereen – ook voor wie al een “verwittiging” aan het hart heeft gehad.
En wie echt geen half uur per dag vrij kan maken, mag niet vergeten dat drie keer tien minuten een even waardevol alternatief vormt – er is dan ook geen excuus om het niet te doen.

En als wandelen uw “ding” niet is, kies dan gerust een andere vorm van beweging die u wel ligt en waarvan u voelt dat u ze regelmatig kunt beoefenen. Wat lichaamsbeweging betreft zijn geduld en doorzetting nuttiger dan exploten waar men de dag nadien de brui aan geeft.
Mensen die al een hartprobleem gehad hebben, raadplegen best hun arts alvorens te kiezen voor andere vormen van beweging dan wandelen.

Bron: Belgische cardiologische liga.


Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...