Zeer onlangs nog heb ik een werkneemster op een spontane raadpleging gezien, voor het opstellen van een verklaring dat ze in 1999 verwijderd is geweest uit het risico van blootstelling aan chloor. Ik ken haar al van de tijd dat ik nog bij prof. dr. Nemery in Gasthuisberg werkte, op de consultatie Beroepsziekten.
Sinds ze niet meer is blootgesteld, zijn haar astmaklachten fel verbeterd. Indertijd had ze zelfs Medrol nodig, om nog enige levenskwaliteit te hebben. Er is op basis van het ziekteverhaal een aanvraag bij het Fonds voor de Beroepsziekten ingediend, via het lijstsysteem onder het nummer 1.105.01. De aanvraag werd echter geweigerd, ondanks het omstandig verslag van zowel prof. Nemery als haar behandelende pneumoloog. Op advies van hen ging de betrokken werkneemster in beroep. Dat werd nu ook geweigerd, op basis van een beslissing van een gastro-enteroloog, vertelde ze mij. Dat deze de uitgebreide motivering (vergezeld van publicaties!) zomaar naast zich heeft neergelegd, vind ik zelf moeilijk te begrijpen. Ik vind het ook vreemd dat een gastro-enteroloog als geneesheer-expert fungeert voor het beoordelen van een longaandoening. Maar wie ben ik.
---
Luchtwegaandoeningen door chloordampen bij zwemmers en zwembadpersoneel kunnen aanzienlijk worden teruggedrongen.
Sinds ze niet meer is blootgesteld, zijn haar astmaklachten fel verbeterd. Indertijd had ze zelfs Medrol nodig, om nog enige levenskwaliteit te hebben. Er is op basis van het ziekteverhaal een aanvraag bij het Fonds voor de Beroepsziekten ingediend, via het lijstsysteem onder het nummer 1.105.01. De aanvraag werd echter geweigerd, ondanks het omstandig verslag van zowel prof. Nemery als haar behandelende pneumoloog. Op advies van hen ging de betrokken werkneemster in beroep. Dat werd nu ook geweigerd, op basis van een beslissing van een gastro-enteroloog, vertelde ze mij. Dat deze de uitgebreide motivering (vergezeld van publicaties!) zomaar naast zich heeft neergelegd, vind ik zelf moeilijk te begrijpen. Ik vind het ook vreemd dat een gastro-enteroloog als geneesheer-expert fungeert voor het beoordelen van een longaandoening. Maar wie ben ik.
---
Luchtwegaandoeningen door chloordampen bij zwemmers en zwembadpersoneel kunnen aanzienlijk worden teruggedrongen.
Zwembaden moeten dan wel meer gebruik maken van extra desinfectietechnieken. Dat blijkt uit een onderzoek van Kiwa Water Research in opdracht van het ministerie van Vrom.
De resultaten worden vandaag gepresenteerd op het symposium 'Veilig en Schoon Zwembadwater' van het Nationaal Platform Zwembaden in Sliedrecht.
Uit verschillende onderzoeken in België en Nederland blijkt dat er een verband is tussen het gebruik van chloorbleekloog in zwembaden en astma en huidirritatie. In ieder geval is gebleken dat 'beroepsastma' onder zwembadpersoneel vaker voorkomt. Volgens sommige studies lopen ook jonge kinderen, van wie de longen nog niet volgroeid zijn, meer risico.
Volgens adviseur watertechnologie Danny Traksel van Kiwa is er al langer een discussie gaande in Europa over het gebruik van chloorbleekloog. "Het is niet gelukt om een direct verband vast te stellen met gezondheidsklachten. Waarschijnlijk komen irriterende stoffen vrij doordat de chloor reageert met organische stoffen in het water als haren, urine, poepresten en cosmetica." Traksel zegt dat gezondheidsklachten waarschijnlijk zullen verminderen door gelijktijdig andere technieken toe te passen die de irriterende stoffen zo veel mogelijk kunnen verwijderen. In het onderzoek zijn in een topelf de beste technieken op een rijtje gezet.
De resultaten worden vandaag gepresenteerd op het symposium 'Veilig en Schoon Zwembadwater' van het Nationaal Platform Zwembaden in Sliedrecht.
Uit verschillende onderzoeken in België en Nederland blijkt dat er een verband is tussen het gebruik van chloorbleekloog in zwembaden en astma en huidirritatie. In ieder geval is gebleken dat 'beroepsastma' onder zwembadpersoneel vaker voorkomt. Volgens sommige studies lopen ook jonge kinderen, van wie de longen nog niet volgroeid zijn, meer risico.
Volgens adviseur watertechnologie Danny Traksel van Kiwa is er al langer een discussie gaande in Europa over het gebruik van chloorbleekloog. "Het is niet gelukt om een direct verband vast te stellen met gezondheidsklachten. Waarschijnlijk komen irriterende stoffen vrij doordat de chloor reageert met organische stoffen in het water als haren, urine, poepresten en cosmetica." Traksel zegt dat gezondheidsklachten waarschijnlijk zullen verminderen door gelijktijdig andere technieken toe te passen die de irriterende stoffen zo veel mogelijk kunnen verwijderen. In het onderzoek zijn in een topelf de beste technieken op een rijtje gezet.
Bron: De Stentor. Berry van der Heijden. 30 maart 2007.