Doorgaan naar hoofdcontent

Controle op vogelgriep in drie landen onvoldoende

Vorig jaar was er een hele heisa rond de vogelgriep. Er moesten draconische maatregelen genomen worden, uitgebreide beschermingsmiddelen toegepast bij het hanteren van elk dood beest. Ik heb nog een reeks griepspuitjes geplaatst bij een hoop brandweermannen. Dit om te voorkomen dat, wanneer ze toch aan vogelgriep zouden worden blootgesteld, hun lichaam geen gemengde griep en vogelgriep party zou houden, met griep/vogelgriep kindjes tot gevolg. Een gemuteerde variant van de twee, die de besmettelijke eigenschappen zou hebben van de griep en de gewijzigde structuur van de vogelgriep, zou namelijk kunnen leiden tot een pandemie die de Spaanse Griep zou reduceren tot een ongemak. Overdrijf ik? Aan de Spaanse Griep stierven 20 tot 100 miljoen mensen - mede door de verzwakte jonge soldaten net na de eerste wereldoorlog. Een nieuwe pandemie zou een nulletje kunnen toevoegen aan dat getal (worst case scenario weliswaar).
En dit jaar? Het is allemaal niet nieuw meer, er is geen doemscenario opgetreden, dus het hoeft allemaal niet meer voor de mensen. Al die kiekens zitten opsluiten, netten zitten spannen, en er is geen massa mensen gestorven. Al die moeite voor niets. Wat een teleurstelling. Dat is het eeuwige probleem van goede preventieve maatregelen. Er zijn geen spectaculaire gevolgen, geen duidelijk aantonbare effecten.
Veronderstel nu nog dat men in België nog steeds zeer plichtsgetrouw al de aanbevolen voorzorgen zou nemen, strikt alle preventiemogelijkheden zou toepassen, denk je dat men bvb. in de Aziatische landen zoals Indonesië hetzelfde doet? Meestal komt de nieuwe variant van de "gewone" seizoensgriep uit landen als China, waar de boeren vaak onder één dak leven met hun varkensstapel.
Elke keten is zo sterk als zijn zwakste schakel. Vroeg of laat gebeurt de viruscocktail ergens in een godverlaten achterbuurt van de wereld, en dan is het pas lachen geblazen. Tegen de tijd dat men het door heeft, is het kersverse virus al via het mondiale vliegverkeer naar alle uithoeken van de wereld. Begin dan maar snel virusremmers zoals Tamiflu te pakken. Als je het dan tenminste vastkrijgt, want tot dusver heeft België geen stock opgeslagen, zoals Nederland wel heeft gedaan. Tja, Tamiflu is duur. Weer wat centjes uitgespaard. Goed voor de begroting.

---
De maatregelen tegen de verspreiding van vogelgriep zijn de afgelopen jaren wereldwijd sterk verbeterd. Alleen in Egypte, Nigeria en Indonesië blijft het toezicht op uitbraken van de ziekte onder de maat. Dat heeft het hoofd van de veterinaire afdeling van de FAO, de Voedsel en Landbouworganisatie van de Verenigde Naties, donderdag gezegd. Vooral Indonesië, waar zeker 63 mensen aan de vogelgriep zijn overleden, moet meer doen om een mogelijke pandemie onder mensen te voorkomen, aldus FAO-topman Joseph Domenech. De situatie in Indonesië doet denken aan die in onder meer Vietnam drie jaar geleden. Daar zijn volgens Domenech de afgelopen paar jaar met succes maatregelen genomen. Zo zijn niet nageleefde verboden op het bezit van eenden vervangen door een vaccinatieprogramma.
Domenech oordeelt positief over het waarschuwingssysteem dat veel landen op aanraden van de FAO hebben geïnstalleerd. De tijd tussen de ontdekking van het virus, de bekendmaking daarvan en het nemen van maatregelen is volgens hem sterk bekort.
Vogelgriep blijft een ‘permanent probleem' en zal zich nog uitbreiden naar nieuwe landen. Maar dat probleem kan wel worden beperkt met de juiste maatregelen, aldus Domenech.
Bron: De Volkskrant. 16 maart 2007.

Populaire posts van deze blog

Bereken je kans op een hartinfarct

Met behulp van een aantal parameters kun je de statistische kans inschatten of je binnen de tien jaar zal overlijden aan een hart- of vaatziekte.     De SCORE-tabel is niet nieuw. Het is een internationaal erkend werkmiddel dat op basis van het geslacht, de leeftijd, de systolische bloeddruk, het rookgedrag en de verhouding van totaal cholesterol op HDL-cholesterol in één overzichtelijk geheel de kans weergeeft dat je sterft aan een hartinfarct of een beroerte. De getallen worden onderverdeeld in drie categorieën: Groen: Laag risico, minder dan 5% kans om binnen de tien jaar de wormen te voeren Oranje: Matig risico, 5 à 9% kans om binnen de tien jaar de pijp aan Maarten te geven Rood: Hoog risico, 10% of meer kans om binnen de tien jaar aan de verkeerde kant van het gras te gaan liggen Het is en blijft uiteraard slechts een ruwe inschatting. Als je suikerziekte hebt, moet je al niet beginnen met de tabel. Ga dan maar uit van een ernstig verhoogd ris...

Boeken top 10 2024

Dit jaar heb ik opnieuw de mijlpaal bereikt van 100 gelezen boeken. 37 ervan heb ik een score van 5  op 5 gegeven. Uit deze lijst heb ik 10 favorieten geselecteerd die elk op hun eigen manier uitzonderlijk zijn. Hier is mijn top 10, in chronologische volgorde. Siddhartha Mukherjee – The Song of the Cell Een fascinerende reis door de geschiedenis van celbiologie. Mukherjee onderzoekt hoe cellen het fundament vormen van zowel leven als geneeskunde, en hoe ontdekkingen in celonderzoek onze kijk op gezondheid en ziekte blijvend hebben veranderd. Wetenschappelijk en toch toegankelijk geschreven. Jessie Singer – There Are No Accidents Singer onthult de systemische oorzaken achter wat vaak "ongelukken" worden genoemd. De meeste “ongelukken” zijn voorspelbaar en te voorkomen. Singer toont hoe deze term machthebbers beschermt, kwetsbaren in gevaar brengt, onderzoek ontmoedigt, schuld verschuift, slachtoffers blameert, woede dempt en zelfs begrip voor daders wekt. Boeiend en confronter...

Moderne lotusvoeten

Vandaag verscheen een artikel op VRT NWS , dat schoenen met hoge hakken (voorlopig) lijken te hebben afgedaan. Nu kan ik eindelijk een tekst die ik al sinds begin 2020 als "draft" heb staan, publiceren! Wanneer we lezen over de praktijk van het voetinbinden in het oude China, gruwelen we van zulke barbaarse martelpraktijken. Hoe heeft een schoonheidsideaal ooit in zulke mate kunnen ontsporen? Nochtans bezondigen wij ons aan gelijkaardige praktijken, alleen is het moeilijker om zulke dingen objectief te beoordelen, wanneer je zelf in die cultuur verweven zit. Voetinbinden Ik ga dit cultureel gegeven toch even kaderen. De praktijk van voetinbinden heeft zich in China ontwikkeld tijdens de Tang-dynastie (618-907 na Chr.). Het hield in dat men bij jonge meisjes de voeten omzwachtelde. De vier kleine tenen werden naar binnen geplooid en braken uiteindelijk vanzelf. De grote teen bleef recht. Het resultaat was een "lotusvoetje". Dit gold als een teken van wels...